egzersiz ile daha uzun yaşarlar, tip-2 diyabet geliştirme şansınızı azaltır, ancak zaten diyabet egzersiziniz olsa bile sizin için iyidir. Elbette, önerilen günlük yarım saatten daha uzun süre egzersiz yaparsanız. Tıp ve Science Spor ve Egzersizde Yayınlanan Amerikan Epidemiyolojik Çalışması bunu doğruladı.
Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı’nda biyoistatist Paul Williams, Ulusal Yürüteçlerin ve Koşucuların Sağlık Çalışmalarında toplanan verileri analiz etti. Bu projede araştırmacılar birkaç yüz bin koşucu ve yürüteç takip ediyorlar çünkü yirminci yüzyıl – ve aralarında diyabet için ilaç alan 2160 erkek ve kadın var.
Williams, katılımcıların ne sıklıkta yürüdüğünü ve koştuğunu biliyordu ve yaktıkları kalori miktarına göre üç gruba ayırdı. İlk grup günde 1.07 metre eşdeğer yaptı. 1 Met-Saat, yaklaşık 1 km çalışan veya 1.5 km’lik bir tempolu yürüyüşe eşdeğerdir.
İkinci grup günde 1.07 ila 1.8 metre yaptı. Günde 1,8 metreyi yönetirseniz, sağlık uzmanlarının önerdiği egzersiz miktarını tam olarak yaparsınız. Bu, her gün iyi bir yarım saat boyunca yürümeyi ima eder.
Williams’ın ayrıldığı üçüncü grup, günde 1.8 metreden çok daha fazlasını yapan ve bu nedenle tavsiye edilenden çok daha fazla egzersiz yapan gruptu.
Williams daha sonra hangi diyabetlilerin öldüğüne baktığında, ölüm risklerinin daha düşük olduğunu gördü, met-saat rakamları o kadar yüksek oldu. Aşağıdaki şekilde, en az egzersiz ile diyabetli kategorisinin mortalite riski 1 olarak tanımlanır.
Diyabetlilerin ölme olasılığı daha yüksektir ve bunun nedeni öncelikle hastalığın kalbe ve kan damarlarına zarar vermesidir. Williams, yürümenin ve koşmanın kardiyovasküler hastalıktan ölme riskini azalttığını keşfetti. Ek olarak, egzersiz ayrıca bulaşıcı bir hastalıktan veya böbrek hastalığından ölme şansını azalttı.
Williams, “Diyabet riski taşıyan çoğu insan, genel popülasyon önerileri ile tanımlandığı gibi yeterince aktif değil, diyabetik hastalar için önerilerin biraz daha azı” dedi. “Bu sonuçlar, diyabetik istemciler için yetişkinler için mevcut genel fiziksel aktivite önerilerini aşmak için temel ek avantajları tanımlamaktadır.”
Diyabette yürümeden ve koşmaktan kaynaklanan toplam ve nedene özgü mortalite azaltılmış
Soyut
Amaç: Bu çalışma, diyabetik deneklerde koşma ve mortaliteye yürüme ilişkilerini değerlendirmeyi amaçlamıştır.
Yöntemler: 1 Ocak 1989 ve 31 Aralık 2008 tarihleri arasında, ulusal yürüteçlerin 2160 katılımcısının ve koşucuların sağlık çalışmalarını başlangıçta diyabetik ilaçlar kullandığını bildiren mortalite sürveyansını inceledik. Tehlike oranları (HR) ve% 95 güven aralıkları (% 95 CI) Mortalite için COX orantılı tehlike analizlerinden egzersiz enerji harcamalarına karşı (günde Met-Saat, 1 Met · H? yürümek).
Bulgular: Üç yüz otuz bir diyabetik kişi 9.8 yıllık ortalama takip sırasında öldü. Sadece mevcut egzersiz önerilerini karşılamak, daha düşük tüm nedenlere bağlı mortalite (p = 0.61) ile ilişkili değildi, oysa önerileri aşan daha düşük tüm nedenlerle mortalite ile ilişkilendirildi (HR = 0.64,% 95 CI = 0.49-0.82, p = 0.0005) . Günde daha büyük Met-Hour Ran veya yürüdü, tüm kronik böbrek hastalığına bağlı ölümler için% 40 daha düşük riskle ilişkilendirildi (Met başına HR = H · D? 1,% 95 CI = 0.35-0.91, p = 0.02), % 31 sepsis ile ilişkili ölümler için daha düşük risk (HR = 0.69, 0.47-0.94, p = 0.01) ve tüm zatürre ve influenza ile ilişkili ölümler için% 31 daha düşük risk (HR = 0.69,% 95 CI = 0.45-0.97, P = 0.03). Koşma mı Yürüme? 1.8 Met · H · D? 1. Tüm sonuçlar anlamlı kaldı: 1) taban çizgisi BMI için ayarlanmış ve 2) başlangıçtan 3 yıl içinde tüm ölümlerin hariç tutulması.
Sonuçlar: Bu sonuçlar 1) egzersizin önemli ölçüde daha düşük tüm neden, CVD, kronik böbrek hastalığı, sepsis ve zatürre ve diyabetik istemcilerde influenza mortalitesi ile ilişkili olduğunu ve 2) diyabetik istemciler için şu anda sunulduğundan daha yüksek egzersiz standartları gerekli olabileceğini göstermektedir. genel nüfusa.
Kaynak: